این ابزارها برای اتلاف انرژی زلزله و تامین میرایی در سه سازوکار: “فعال”، “نیمه فعال” و “غیر فعال” درسازه ها گمارده می شوند.
در سازوکار “فعال” (Active Control)، میراگر درکنار پردازنده هایی که قابلیت تحلیل آنی ارتعاشات را دارند با تغییر مناسب و هوشمند در خصوصیات مکانیکی (ودینامیکی) در میراگر، پاسخ لرزه ای در سازه را کنترل خواهد نمود. استفاده از این سازکار (فعال) ضمن هزینه های بسیار بالا نیاز به پایش دائم و تجهیزات گران قیمت دارد از این رو معمولا در سازه های بسیار ویژه و استراتژیک کاربرد دارد.
در سازوکار “نیمه فعال” (Semi Active Control)، تغییر در خصوصیات مکانیکی (ودینامیکی) میراگر، واکنش به تحریک وارده (ناشی از زلزله) بدون استفاده از پردازنده های با تحلیل آنی ارتعاشات انجام می پذیرد. استفاده از این سیستم نیز ضمن قیمت نسبتا بالا نیاز به پایش دائم دارد.
در سازوکار “غیر فعال” (Passive Control)، پاسخ سیستم صرفا درواکنش به تحریک وارده (ناشی از زلزله) انجام می پذیرد. عملکرد ساده و مطلوب، ساخت و نصب آسان و قیمت نسبتا ارزان این سازوکار (“غیر فعال”)، استفاده از این سیستم را نسبت به سایر ابزارها با مکانیزم های پیشگفته به نحو چشمگیری بیشتر نموده است. شماری از میراگرهای رایج “غیرفعال” به قرار زیر می باشد:
1- میراگرهای هیسترزیس جاری شونده فلزی
سه گونه میراگر کاربردی که به منظور ارتقا عملکرد میراگرهای رایج توسط ” کیا ارتعاش ” به ثبت اختراع رسیده است به قرار زیر می باشد: