جداسازهاي الاستومری با ورق هاي فولادی مطابق شکل زیر از ورق ها ي ضخیم لاستیکی و ورق ها ی نازک فولادی که به ترتیب بر روی هم چیده شده و تحت فشار و حرارت به شکل مجموعه اي متورق و یکپارچه در آمده است، تشکیل شده است.
در نمونه های اولیه این جداگر از صفحات لاستيك طبيعی استفاده می شد ولی امروزه در ساخت این جداگر از لاستيكهای مصنوعی ماننـد نئـوپرن نيز استفاده مي شود. در ساختمان این جداگر برای تقويت و افزایش توان تحمل بار قایم از صفحات فولادی در بين صفحات لاستيكی استفاده می شود.
استفاده از صفحات فولادی باعث كاهش تغيير شكل قائم لایه های الاستومر شـده و از بشكه ای شدن لاستيك جلوگيری می نماید. بدليل انعطاف پذير بودن لاستيك و توان تغيير شكل های برشی از این ماده در ساختمان این جداساز استفاده شده است.
حدود نسبت ميرايی در این جداگرها بين 2 تا 3 درصد مي باشد. از این رو این سیستم جداساز لرزه ای با عنوان جداگرهای لرزه ای با میرایی کم شناخته می شود. البته در گونه های نوین این جداگر با استفاده از پوششـي از لاسـتيك بـا ميرايـی بـالا می توان به نسبت میرایی 10 تا 15 درصد دست یافت که با عنوان سيستم جداساز لرزه اي لاستيكی با ميرايی بالا (HDRB) شناخته می شود.
اين جداسازها، ساختاری شبيه جداسازهاي سرب-لاسـتيك دارنـد بـا اين تفاوت كه اين نوع جداسازها فاقد هسته سربي مي باشند.
از این جداسازهای لرزه ای بیشتر در پل ها استفاده می شود.
مزایا:
- فیلتراسیون ارتعاش با دامنه های کم تا زیاد
- قیمت به صرفه
- ساخت آسان با تکنولوژی متوسط و دردسترس
- امکان پایش متوسط
- عدم نیاز به تعویض در ارتعاشات با دامنه کم و متوسط
- امکان بازگرداندگی پس از ارتعاش
معایب:
- میرایی کم
- عدم جداسازی ارتعاشات قایم و انتقال بی کم و کاست ارتعاشات قایم به روسازه
- احتمال واژگونی و بروز تغییرشکل برشی غیر قابل کنترل در زلزله های بزرگ
- تاثير مخرب دما و زمان (خستگی) بر خصوصيات مكانيكي جداگر
- تعویض مشکل