در انواع سازه ها با به کارگیری يك سامانه جداساز لرزه ای می توان بخش عمده ای از تحریکات ناشی از زلزله که به پایه وارد می شود را با استفاده از این تجهیزات به روسازه کاهش داد. استفاده از اين روش جداسـازی سـبب افزايش قابل ملاحظه زمان تناوب سازه در سازه و در نتيجه كاهش بسيار زياد شتاب طيفي و بـه تبـع آن كـاهش در شـتاب طبقات و نيز كاهش در انرژی ورودی به سازه مي شود.
عمده تلاش سامانه های جداساز لرزه ای در فیلتراسیون ارتعاشات (مدهای ارتعاشی) به روسازه است ولی در ضمن آن گونه هایی از این سامانه ها موجود است که توانایی افزایش نسبت میرایی در روسازه را نیز دارند.
لازم است يك سامانه ي جداسازي داراي قابليت هاي زير باشد:
- توان برتافتن نيروهاي قائم ناشی از وزن و پاسخ زلزله در زمان زلزله را داشته باشد
- در مقابل بارهاي جانبی دوره بهره برداری سختی كافی داشته باشد
- در هنگام وقوع زلزله در راستای افقی انعطاف پذيری لازم را تامين نمايد
- درصورت لزوم قابليت جذب انرژي داشته باشد
- پس از اتمام رويداد زلزله خصوصيات بازگشت به موقعيت اوليه را تامين نمايد
انواع متداول جداسازهای لرزه ای به قرار زیر می باشد:
دو گونه جداساز لرزه ای کاربردی که به منظور ارتقا عملکرد جداسازهای رایج توسط ” کیا ارتعاش ” به ثبت اختراع رسیده است به قرار زیر می باشد: